ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ขี้ไต้ ๑ '

    ขี้ไต้ ๑   หมายถึง น. ส่วนของไต้ที่ใช้เป็นเชื้อไฟหรือส่วนของไต้ที่จุดและเขี่ยให้ร่วงหล่นลง.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ขี้ถัง

    (ปาก) ว. เลวทราม เช่น จงหลีกเลี่ยงเสียให้พ้นคนขี้ถัง. (สุภาษิตสุนทรภู่).

  • ขี้เถ้า

    น. เถ้า.

  • ขี้ไถ ๑

    ดู มูล ๓.

  • ขี้ทูด

    น. ชื่อโรคเรื้อนชนิดทําให้มือกุดเท้ากุด.

  • ขี้เท่อ

    ว. ไม่คม, ไม่ฉลาด, เซ่อ. น. ความโง่ เช่น ขยายขี้เท่อ.

  • ขี้เทา

    น. ขี้ที่ค้างอยู่ในลําไส้เด็กที่คลอดใหม่.

  • ขี้เทือก

    น. ที่ดินที่ไถและคราดเป็นต้นแล้วทำให้เป็นโคลนเป็นตมเพื่อตกกล้าเช่น ทําขี้เทือกตกกล้า, เทือก ก็ว่า.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒